You are currently browsing the category archive for the ‘A crítica di…’ category.
Dous homens ante a fotografía dun concerto de hai 12 anos:
Homem 1: Madia leva, eu con pantalóns de campana.
Homem 2: O mesmo dirás cando vexas fotos do pucho ese co que andas agora.
Señora que canta nunha praza, acompañada doutra señora e de dous anciáns, cancións de misa e o himno da Armada, ante a visión de tres dos Homens realizando proezas futbolísticas cun balón de gomaespuma: A estes o que lles facía falta é facer a mili.
A próxima fin de semana estamos en Abegondo, o venres, e en Guitiriz, o domingo. Nunca tocamos en ningún dos dous lugares, así que nos apetece ben!
Venres 29: ABEGONDO
Obradoiro: Telecentro, rúa San Marcos s/n. 18.00h. Concerto: Salón de Actos do Concello, 20.00h.
Domingo 1: GUITIRIZ
Obradoiro: Telecentro-Aula Guitiriz. 18.00h. Concerto: Casa Habanera, 20.00h.
O outro día en Brión dixéronnos unha das mellores da nosa carreira deportiva. Despois de case dous centos de concertos, algúns multitudinarios e moitos outros bordeando o lixo extremo, agradécese que se che achegue un rapaz e che diga:
Espectador novo: Eu tamén teño un grupo, levamos cinco meses ensaiando. Iamos cantar en inglés, pero vimos o voso vídeo do Calamar e decidimos facelo en galego.
Gracias, bróder!
Sección de percusión, o sábado pasado en Brión (cantas palabras en -ón!)
Homem (letrista habitual): Para este disco prometo rimas en asonante; esta é unha excepción, para arrancar.
Outro homem (barbudo e escéptico, lendo a letra en cuestión, outra máis con versos rematados en ‘ar’ e ‘er’): Como che gusta rimar.
Hoxe recuperamos o bo hábito que teñen algúns grupos de ensaiar. E con cancións novas e ata optimistas!
Un homem (digamos que percusionista) a outro homem (letrista habitual): Podíamos ordenar as cancións do disco pola terminación das rimas: na cara A as da primeira e segunda conxugacións, e na B as da terceira e as que fas que acaban en ‘on’.
Homem (mentres acumula material de percusión nas dúas mans): E agora chega ese momento do concerto no que as paso putas.
Espectadora moi nova aos Homens, despois dun concerto: Non é por nada, pero parecédesvos moito ás cancións do Xabarín que escoitaba cando era pequena.
Homem: Si, si, de algún sitio hai que copiar.
Un homem a outro homem: O indie é o mesmo que o mainstream, pero a escala. Porque me nego a considerar os peinados como unha diferencia.
O outro homem ao primeiro homem: Si, tio. Quiero ser califa en lugar del califa.
Un homem ao resto dos homens, posuídos pola febre de levar os monitores por auriculares en lugar de cargar co tradicional altavoz enorme e a volume brutal: Pero a ver, a ver, en que momento nos convertemos nun grupo de pusilánimes?!!!
Un Homem a outro dos Homens: Oes, se falleces déixasme escribirche un obituario que se titule ‘Un Tocornal del bajo’?
Si, efectivamente, estamos deixando que nos medren as barbas, uns con máis éxito que os outros.
